واژه زمین‌گردشگری یا ژئوتوریسم[1] بر خلاف طبیعت‌گردی یا همان اکوتوریسم که جاذبه های طبیعت جاندار را در مرکز توجه قرار داده است، بطورکلی با جاذبه های طبیعت بی جان سروکار دارد. مخاطبان ژئوتوریسم نه تنها متخصصان و کارشناسان زمین‌شناسی، بلکه گردشگران عادی و علاقه‌مندان طبیعت هستند. در جریان فعالیت‌های ژئوتوریسمی، بازدیدکنندگان ضمن بازدید از پدیده‌های زیبای تنوع زمین‌شناختی[2] که شامل تنوع زمین‌شناسی و تنوع ژئومورفولوژی[3] می‌شود، با مبانی پیدایش آنها آشنا شده اهمیت وجودی آنها را درمی‌یابند. بدون وجود تنوع زمین‌شناخت، تعاریفی مانند ژئوپارک و ژئوتوریسم بی‌معنا خواهد بود.
کتاب تنوع زمین‌شناختی ایران نوشته سیدامیر توکلی صبور که انتشارات ایران‌شناسی در زمستان 1394 منتشر کرده است، یکی از بهترین کتاب‌های چاپ شده در این موضوع است. مخاطب کتاب به درستی عموم علاقه‌مندان در نظر گرفته شده است. وجود عکس‌های متنوع از پدیده‌های زمین‌شناختی ایران، متن روان، علمی و جذاب، گرافیک‌های گویا و بومی؛ خواندن کتاب را به یک تجربه فراموش نشدنی برای مخاطب تبدیل می‌کند. فصل اول کتاب که به کلیات می‌پردازد خود به تنهایی کتابی 100 صفحه‌ای و بسیار جذاب است. تنوع بی‌نظیر زمین‌شناختی ایران به غایت در 7 فصل دیگر کتاب نمایان است.
هوازدگی، فرسایش، بیابان‌ها، آب‌های زیرزمین، آتشفشان‌ها، گنبدهای نمکی و گل‌فشان‌ها که همگی در این سرزمین نمود دارند؛ به زیبایی هرچه تمامتر نمایش داده شده است. توضیحات بیشمار و دقیق علمی از چگونگی و علل شکل‌گیری هر کدام از پدیده‌ها بار علمی فوق‌العاده به کتاب بخشیده است و آن را از سطح یک اطلس مجلل صرف به کتابی علمی، قابل استناد و جذاب ارتقا داده است.
به عنوان یک ایرانی از زحمات نویسنده جوان کتاب و ناشر خوش‌ذوق تشکر می‌کنم و امیدوارم که شیوه درست و کیفیت نشر این کتاب الگوی دیگر ناشران قرار گیرد.
در ضمن کتاب شایسته همه‌گونه تقدیر و تشویق و تبلیغ از طرف نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور را دارد. پیشنهاد برگزاری مسابقه کتابخوانی و تهیه پوستر آن را نیز بسیار مفید فایده است.
